Allah Sameddir…

Irklarına aitleştirdiler ilahı...Siyonistler Yahovayı ırklarının ilahı yaptı...Arablar da Batılılarda kilise üçledi ilahı...Arab vahhabi kafası ise...Bizliği inkar etti...bizlik yoksa bilinmez ki Allah bilinen-bilen ikilik olmalı...

SAMED tek olur...Ortaksız olur...sınırsız olur sahib olur sebeb olur...Samed olmayan İlah olamaz der mantık ve akıl(İHLAS)

Evet Allahla örtüşenler var...Rabçılar var...adiller şafiler var alimler bilimciler teknikçiler var...Ebabillere benzer silahları teknikle üretenler var...Allahın esmalarında sınırsızlığa yaklaşanlar var...Musanın asasını üretenler var...hz İbrahimin topal sineğini üretenler var...

Peygamberleri ve veli kulları algılayamaz vehhabi beyni ...Rüyada yaşayanlar gibiyiz ama peygamberler gerçekte yaşayanlar gibi bağ kurar Allahla onlar...bilhassa Vahiy anlarında...Meleklerle bağ kuruyor peygamberler bedirde melekler savaştı...Çanakkale yeşil sarıklılar savaştı...

Her savaşta "EL-Galib"Allah.1 cihan harbimnde de 2. cihan harbinde de...3. de de Allah "El_Galibtir...galib gelecek ve onun dediği olacak...Görelim Mevla neyler neylerse güzel eyler...diyen de hüzün kalır mı cennette de hüzün yok veli kullar Rabçı kullarda da hüzün olamaz...Şeytan erişemiyor veli kullara cennete de..Medine devletine de şeytan erişezdi...borç veren alacağını alırdı ya günümde canını alır alacağını istesen...İnsanları bozdu şeytan insanlar olmuş şeytan o toplumda hüzün dağı bile olur...gam dağı var gönüllerimizde...endişeler korkular var oysa Fakirlikten korkmasak cihad için verdikçe vresek bu korkular yok olacak fakirlikten korktuk korkular çoğaldı kötüler kötülükler çoğaldı...

﴾Yunus/62﴿ Bilesiniz ki Allah dostlarına asla korku yoktur; onlar üzüntü de çekmeyecekler.
﴾63-64﴿ Onlar ki, iman etmişler ve takvâya ermişlerdir, işte onlara hem bu dünya hayatında hem de âhirette müjdeler olsun! Allah’ın sözlerinde değişme olmaz; (öyleyse) en büyük kazanç budur.

Tefsirİ:

“Dostlar” diye çevirdiğimiz 62. âyetteki evliyâ, “birine yakın olan, birini himayesinde bulunduran, koruyucu, dost, yardımcı” gibi mânalara gelen velî kelimesinin çoğuludur. Kur’an-ı Kerîm’de velî kelimesi, tekil veya çoğul olarak kırk sekiz âyette Allah’ın, kendisine inanıp buyruğunca yaşayan kullarına sevgisini, himaye ve yardımını, bu anlamda Allah ile insan arasındaki sevgi bağını ifade etmek üzere kullanılmıştır. Allah ile kendileri arasında böyle bir sevgi bağı gerçekleşmiş, bu mazhariyete ulaşmış olanlar kültürümüzde “Allah dostları” diye anıldığından 62. âyetteki evliyâullah deyimini bu şekilde çevirdik.

Kur’an-ı Kerîm’de sadece bu âyette geçen evliyâullah kavramının kapsamı her ne kadar zamanla bilhassa tasavvuf geleneğinde oldukça daraltılmış, hatta giderek İslâm toplumlarında bu kavramla keramet arasında bir ilişki dahi kurulmuşsa da 63. âyette Allah dostlarının özelliği kısaca iman ve takvâ kelimeleriyle özetlenmektedir. Şu halde Allah’a iman eden ve takvâ (günah işlemekten sakınma, Allah’a saygı) bilinciyle yaşayan her müslüman Allah dostudur. Müfessirlerin kaydettiği bir hadiste evliyâullah, “görünüşleriyle Allah’ı hatırlatanlar” (tutum ve davranışlarıyla Allah’ın iradesine uygun bir yaşayışı yansıtanlar) şeklinde tanıtılmıştır (Taberî, XI, 131-163). Zemahşerî de, “Evliyâullah, Allah’a yakınlıklarını itaatleriyle gösterir, Allah da onlara yakınlığını lutuflarıyla gösterir” ifadesini kullanır (II, 195). Bu müfessire göre “Onlar ki, iman edip günah işlemekten sakınmışlardır” ifadesi, evliyâullahın Allah’a yaklaşmasını, “Onlara hem bu dünyada hem de âhirette müjdeler vardır” ifadesi de Allah’ın evliyâullaha yaklaşmasını dile getirmektedir. 64. âyetteki “Allah’ın sözlerinde değişme olmaz” ifadesi, bu âyetlerde Allah dostlarına verilen müjdelerle bağlantılı olarak açıklanmıştır. Buna göre Cenâb-ı Hakk’ın, bu kullarına verdiği müjdeler O’nun birer vaadidir ve O mutlaka vaadini yerine getirecektir.

64. âyetteki dünya hayatıyla ilgili müjdeyi “hayırlı (sâlih) rüya”, âhiret hayatıyla ilgili müjdeyi ise “cennet” olarak açıklayanlar olmuştur (Taberî, XI, 133-138). Ancak Râzî’nin de belirttiği gibi (XVII, 128), müjde kelimesi “insanın yüzünü güldürecek şekilde sevindiren haber” anlamına geldiğine göre insanı bu şekilde mutlu edecek olan her şey bu âyetin kapsamına girer. Allah dostlarının gerek dünya hayatında gerekse âhirette kendileri için müjde değeri taşıyan bütün iyi ve güzel şeyleri elde etmesi âyette “en büyük kazanç” şeklinde nitelenmiştir.Kaynak: Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 3 Sayfa: 117-118

Korkuların çoğalmasının sebebidir fakirlikle korkmak...kötülüklerin sebebidir...cihad için harcamazsın sıhhat için harcamazsın bulaşıcı hastalıklar kol gezer...kötüler kötülükler kol gezer...temizlik için de harcamazsın pislik çöplük olur şehriniz...ilim -bilim -teknik için harcamazsın Arablar gibi taş atarsın İsraillilere ancak...Fakire zekat vermezsin hastayı hastaneye götürmezsin...yaralı inler ağrılarla kıvranır devletin cimridir...Baban cimridir anan cimridir...yeterli beslenmezsin beynin çalışmaz...KORKMA FAKİRLİKTEN...İşten değil dişten artırılır"ata sözünü at çöpe..."teknik elaman olsun evlatların İsmail olsun...ihlassız evlattan kork ismaillere yedir yatırım yap yüzünü güldürürler korkma...


﴾Bakara/268﴿ Şeytan içinize yoksulluk korkusu düşürür ve çirkin şeyler yapmanızı emreder. Allah ise kendinden bir bağışlama ve lütuf sözü vermektedir. Allah her şeyi kuşatmakta ve her şeyi bilmektedir.

Tefsiri:

İnsana dışarıdan gelen ve onu yönlendiren düşünce ve duyguların iki önemli kaynağı ya Allah’tır veya şeytandır. Allah’tan güzel duygular ve düşünceler gelir. Bunlarla O, kuluna, doğru yolu bulması, iyiyi ve güzeli hayatında gerçekleştirmesi için yardım eder. İnsan ve cin şeytanları ise insanoğlunu, Allah yolundan ve rızâsından uzaklaştırmak için gayret eder. Onun aklına olmadık düşünceler, kalbine de olumsuz duygular sokarlar. İnsanoğlu bu iki zıt yönlendirme arasında doğru olana kulak verip onu rehber edinmekle yükümlüdür, bunu yapabilenler bir sonraki âyette sözü edilecek olan “hikmet”e mazhar olanlardır, hakîmlerdir. İnfak ve tasadduk konusuna hikmeti uyguladığımız zaman şu sonuca ulaşırız: Aklını veriliş amacına ters olarak işletip onu kötüye kullanan “şeytanî akıl” sahipleri, kendilerinden maddî, dünyaya ait bir menfaat görmedikleri kimselere para, mal ve hizmet vermeyi “akılsızlık” olarak görür ve bunu yapmazlar. “Hikmet” özelliği taşıyan, fıtratı bozulmamış, veriliş amacı doğrultusunda işletilen aklın sahipleri ise (hakîmler), faydayı daha geniş çerçevede düşünürler. Onlara göre ebedî hayatta karşılığı alınacak olan harcama boşuna değildir. Dünyada insanları mutlu edecek harcama –aynı zamanda bu harcamayı yapana da mânevî bir haz vereceği için– boşuna değildir. Yakın çevrenin sevgi ve saygısını kazandıracak ve bu sayede bir koruma çemberi oluşturacak harcama; kezâ sosyo-ekonomik sınıflar arasında çatışmayı engelleyecek yardımlar boşuna ve akılsızca değildir. İşte Allah, iyi niyetle ve samimiyetle infakta bulunanlara bunları (âyette bağışlama ve lutuf diye özetlenen karşılıkları) vaad eder, bu vaade mazhar olmayı sağlayacak duygu ve düşünceleri (hikmet) ilham eder. Şeytanın bu konuda kafalara sokacağı duygular ve düşünceler ise cimrilik ve bencillikle yoksulluk korkusudur. Bunların yönlendirdiği davranışların da çirkin, kötü, gayri insanî olacağı şüphesizdir.Kaynak: Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 1 Sayfa: 422-423

İngiliz ajanı münafık dolu Arabların içi...Araba din kardeş diyen aldanır deneylerle sabit bu...Osmanlı din kardeş sandı ama petrol gelirlerini İngilizle yedi Arablar...türkü şeytan taşlar gibi taşladı eğer İranı yıksınlar sonra Türke saldırmazlarsa ne olayım...İngiliz münafıklaştırdı onları zaten evliya düşmanı vehhabi beyni...İhlas düşmanı...şehadetli şeytan onlar...

İngilizlerin şaşkınlığını artır Allahım zamanımın zalimi nifakçısı İngiliz çünkü...

Nuh/24﴿ Gerçekten de birçoklarını saptırdılar; (Rabbim!) sen de artık bu zalimlerin şaşkınlıklarını arttır!”

Tefsir:

Hz. Nûh’un bu âyetteki ifadesinden anlaşıldığına göre toplumun ileri gelenleri yani zalimler etkili propaganda ve baskılarıyla birçok kimseyi yoldan çıkarmış, putperest yapmışlardır. İnsanları hidayete erdirmek için gönderilmiş olan peygamberin, onların sapkınlıklarının arttırılmasını istemeyeceğini belirten müfessirler, Nûh’un, “(Rabbim!) Sen de artık bu zalimlerin şaşkınlıklarını arttır!” meâlindeki bedduasında kullandığı dalâl (sapkınlık) kelimesine, “ceza” veya “haksız eylemlerinde başarısızlık” gibi anlamlar vermişlerdir (bk. Râzî, XXX, 145; İbn Âşûr, XXIX, 211). Onların iman etmeyecekleri vahyin bildirimiyle kesinlik kazandığı için Nûh’un haklarında beddua ettiği de söylenebilir (bk. Hûd 11/36).Kaynak: Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 5 Sayfa: 468

İngiliz partner değiştirir...avucunuzu yalarsınız başka birini bulunca...Zani gibidir vefasızdır yani...