Yalan, riya değildir; hepsi de doğrudur
Sorma hiç buraları, dertler bürür dede
Kararmıştır kalbimiz, döşlerde ağrıdır
Çoğu şaşırdı yolu, şerre yürür dede

Seller gibi akıyor kan, durduran yoktur
Hal böyleyken karnımız boş laflara toktur
Zulümler bitmek bilmez canımıza taktır
Mazlumların feryadı arşa varır dede

Terbiyeli çocuğu mumla arar olduk
Sanki hayvan besledik çayırlara saldık
Öğrenci hoca döver, ne günlere kaldık
Saygı, sevgi bilen yok; gençlik çürür dede

Buna da şükür deyip ekmek doğrar suya
Evladını düşünür yemez doya doya
Garibanlar muhtaçken bir kaşık çorbaya
Düzenbaz köşe döner, vurgun vurur dede

Edepsizlik diz boyu, hayâ nedir bilmez
Anadan üryan gezer, nasihat istemez
Ulu orta oynaşır, namahrem var demez
Niceleri namusu yerde sürür dede

Torpil arar durmadan, dökmez alın teri
Senden, benden, bizdenler doldurur her yeri
Doğru dürüst insansa gider geri geri
Zaman, fırıldaklara prim verir dede

İşte böyle bozulduk, çoktan çıktı çivi
Töre nizam arama; çöktü barkı, evi
Ahlaksızlık harlandı, yakıyor alevi
Kimseler su getirmez, bakar durur dede

Şiirin görseli alıntıdır.