“Türk Halk Kültüründe Nevruz” Şiiri

Büyük, küçük çileli günler bitti,
Can Türk İllerine, bahar geliyor,
Kışın birikimi tozlar döküldü,
Arınır insanlar, imar geliyor.

Tongallar yakılır, güç ve kudretle,
Sıkıntı, kötülükler son buluyor,
Tabiata salınır, manda, koçla-
Kır atlar yarışır, ılgar geliyor.

Güneş yüzün açar, taze baharla,
Hava, su, toprak bir nefes alıyor,
Sular nefeslenir, esen külekle,
Tabiata yeni bir didar geliyor.

Hoşgeldin denilir, bu yeni günde,
İmece usulü bayram oluyor,
Türlü kuruyemiş, sini, honçada,
Bayram payı konur, destar geliyor.

Yumurta bezenir türlü desenle,
Kosa mahallede, payın istiyor,
Şal salınır, mendil, papak atmayla,
Payını almaya, işyar geliyor.

Semeni, helvası, lokum, nabatla,
Tandırlar yakılır, ekmek pişiyor,
Pilav hazırlanır, etli yemekle,
Nevruz sofrasıyla yarar geliyor.

Tabiat canlanır, bahar uyanır,
Dostça sarılmaya umar geliyor,
Küskünler barışır, giden anılır,
Sevme, sevilmeye işmar geliyor

Gün ışıyor, yeni gelen gün ile,
Gecenin ardından nehar geliyor,
Birliği, dirliği, bir oluşuyla,
Türkün diyarına bahar geliyor.
Âlimȋ - Halûk Tanrıverdi - 21.03.2022