Seninle,tanışmamızın canım bu üçüncü senesi,
Şimdi dilimden çıkan her söz,aşkımın sesi,
Kelimelere sığmaz,bu aşkın deli efsanesi,
Ama yokum,sevğililer gününde,affet aşkım beni,

Deli gibi tutuldum,çetinkaya önünde,
Bir anda vuruldum,tenine sesine,
Saat bir buçuktu;geldim tam önüne,
Aha dedim,aşkım bu seni o an görünce,

Tam üç yılı eskittik;hep mutlu günlerle,
Aşk ile sevdayla geldik,şimdiki günlere,
Araya büyük bir hasret girdi,askerde,
Yine de çok mutluyum,sen benimsin diye,

Şubat ayı gelmişti;sevğililer günüyle,
Ben burda,sen orda,söz geçmedi gönlüme,
Bir gelipte baksan; yüzümdeki hüzüne,
Keşke,diyorum şimdi, olsaydık el ele,

Kızamıyorum ne sana,ne de kendi kendime,
Olsun Bahar’ım,bir daha ki seneye,
Şimdiden söylüyorum,bir tanem dinle,
Ben seninle mutlu oldum,tam üç sene...

Ceyhun ALTUNKAŞ