Öyle sev ki…
Bir bakışınla unutsun dünya dönmeyi,
gölgem bile sana yetişmeye çalışsın.
Tenimde bıraktığın her sıcaklık
yüreğime kök salsın yeniden.
Sesini duymak bile
bütün ömrümü sakin bir yangına çevirsin.
Aşkın, kalbimin içinde
gizli bir kuş gibi çırpsın kanadını her an.

Sen öyle sev ki…
Bir dokunuşunla çoğalsın içimde bütün mevsimler,
gülüşün rüzgârıma karışsın,
adım attığım her sokak
senin adınla başlasın.
Elinin izi avuçlarımda kaldıkça
ben hayata daha çok tutunayım.
Sen bende nefes,
ben sende hayat olayım.

Öyle seveyim ki…
Kalbinin en sessiz köşesine
kendimi usulca yazayım.
Bir daha kimse silemesin.
Sana baktığım her an
yollar kendiliğinden aydınlansın,
gece bile ışığını bizim için saklasın.
Gözlerine dokunan her umut
bende bir ömür kalsın.

Öyle seveyim ki…
Yanında olmak hikâyemin tek anlamı olsun,
sana her bakışım yeni bir başlangıç yazsın.
Aşk, sadece bir kelime olmaktan çıkıp
bizim sesimizde can bulsun.
Sen gülümsediğinde
bütün şehir hafiflesin,
ben sana her gün yeniden tutulayım.

Ve bil…
Bu aşk ne yangın, ne kaçış…
Bu aşk, aynı anda hem sükût
hem de fırtına olmak.
Seninle tamamlanmak…
Seninle çoğalmak…
Seninle hep “biz” kalmak.

ALİ RIZA COŞKUN