YARIMCA
Senfoni orkestrası kükrüyor
Bir notam yok ... Yağmur bulutları toplaşıyor Bağrım kup kuru ... Ağaçlar çiçek açıyor Dallarım çıplak ... Dostlar kahvede Bende vefa yok ... Sevgililer el ele Ben tek başıma ... Sofular tekkede Ben isyanlarda ... Birileri vaaz veriyor Ben öğüt almıyorum ... Kimileri namazda, Kimileri semahta, Kimileri ayinde ... Anneler çocuk bakıyor Cennet ayak altında ... Havva şaşkın, Adem kızgın İblis, Kıs kıs gülüyor. Birileri Hayyami, Şarap içmede her demi. Anlayacağın herkes bir şekilde Seninle birlikte | Ey | Y a r a d a n | Bir ben ayrı Bir ben kuyrukta Vaktin olursa gel, Beni de çıkar | a r a d a n | Çünkü, bir ben ayrıyım Bir ben arayınca Bulamıyorum seni ... Yoksa sen, kaybettiğim M u t l u l u k | musun ? Yoksa fakirlerin Bağrındaki | u m u t | mu ? Bırakma beni, Kulun hala | u m u t l u | Senden ayrı Yaşamayı | u n u t t u | Yoksa Şakıyan dilimi arı mı soktu ? Yoksa Ağlayan güzlerime kurak mı vurdu ? Gülen yüzüm nerede şimdi ? İnancım yoksa Camiye mi düştü ? Geçen cuma bizim Müezzin mi süpürdü ? Neye el attıysam neden böyle kurudu ? Sanki, yaşamak bana bir lanet oldu ... Omuzlarıma, çok çok ağır yükler bindi Bir ben ayrıyım galiba Bir ben arayınca bulamıyorum | s e n i ... Yanlış anlaşıldım Bir dinle Cümlelerim hep yarım kaldı Seninle Yarımca... Yarımca sevemedim Yarımca yaşayamadım henüz Yarımca Yarımca... Olmadı... |