Hiç eğri lafım yoktur, hep doğruyu söylerim
‘Dokuz köyden kovulur ’derler; bense çok sevilirim
Bir kusurumu görsem, kendime de dur!! Derim
Ama hiç kusurum olmaz; ben mantıklı biriyim.

Her işi güzel yapar; sorunları çözerim
Herkes kötülük eder, ben iyi geçinirim
İnsanlar çok hatalı, yine de sabrederim
Hasenatı çok olan, anlayışlı sahibiyim.

En iyisini bilir, bilmeyene öğretirim.
Sözüme söz söyleyene haddini bildiririm
’Onlar çekemiyor beni ’adım gibi eminim
Çünkü ben en iyiyi, en doğruyu bilirim.

Eleştirilmeye tahammülüm yoktur bunu bilin
Dilim susarsa; elim başlar, söylemedi demeyin.
Var mı benden iyisi hani? Nerde? Gösterin.
Yoktur benim bir eşim, çünkü ben bitaneyim.

Ben..ben..ben... Ya ben nasıl biriyim?
Sanırım ben mükemmelim.....

Ben..ben..bennn!!.ne kadar çok ‘ben’demişim !!!!
Yoksa dedikleri kadar “ben”cil miyim