Duygulu ve sürükleyici güzel bir şiir okudum tebrik ederim
Daha nicelerine

Şiirin Adı: Savurdun
Şairi: Gülse
Yorumu Yapan: Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi namı diğer Celil ÇINKIR

“Savurdun”, iç kırgınlığın ve gecikmiş kabullenişin güçlü bir ağıt biçiminde dile geldiği bir eser. Şair, her dizede “savurmak” fiilini hem bir kayıp hem de bir hesaplaşma metaforu olarak kullanmış; böylece şiirin bütününe yayılan etkileyici bir ortak duygu zemini oluşturmuş.

İlk dörtlükte masumiyetin ve saf duyguların kısrak benzetmesiyle verilmesi, sevdanın hem kudretini hem narinliğini hissettiriyor. Sonraki dörtlüklerde yüreğin iç yangını, baharın güze dönmesi, bağların çöle çevrilmesi gibi imgeler duygusal çöküşü derinleştiriyor.

Şair, kırgınlığı anlatırken öfkeye sığınmıyor; daha çok sessiz bir sitem, içe dönük bir teslimiyet var. “Kaç yerimden çile savurdun” dizesi ise şiirin en çarpıcı noktasıdır; hem acının yoğunluğunu hem de yaşananların geri dönüşsüzlüğünü ifade ediyor.

Eser, bir ayrılığın değil, bir insanın kendi içini toparlama çabasının şiiri.
Kırılmış ama bitmemiş, incinmiş ama tükenmemiş bir yürek konuşuyor.

Vesselam.
“İnsan çoğu zaman en çok sevdiğinden değil, en çok incindiğinden öğrenir kendini.”

Sevgili kalemdaşım Şiire içinde yaşadığın duyguyu verirsen, o seni sarmalar ve “beni yaz” der. İnsan için daha güzel yarınları düşündürür. Yüreğini sarmaladıkça şiiri daha çok seversin.
Şiir, yazan şair için bir yaşam biçimidir..
Öyleyse, hayatın içinden geçen bir göz, bir gerçek ve bir bilinçtir İyi bir şiir, iyi insan ve daha güzel bir dünyadır..
Ben yazan kalemi alkışladım

Ozanca dizeler,
tadı damakta bırakan
yüreğin var olsun
kutlarım...

Şairem; Bu şiir sevgilinin ardından kalanlara ithafen bırakıp gidenlere nasihat niteliğinde ayakları redifleri anlatımı konu bütünlüğü başlangıç orta ve sonuç bağlama şekliyle ve derin mana ile örnek bir eser olmuş. Kaleminiz kavi yüreğiniz ferah olsun. Nice böyle seçkin şiirler yazmanız dileği ile Selamlar hürmetler olsun.

Soğuk rüzgârınla külüm savurdun
Azabın bitmiyor, ruhum kavurdun
Yar gönül bağımı çöle çevirdin
Bedenim kurudu, yarı kalmadı.

Her mısra, içsel bir yangının ve derin bir kırgınlığın sesi olmuş. “Kırk parçaya böldün dile savurdun” ifadesi, hem acının şiddetini hem de gönül yarasının dağınıklığını güçlü bir metaforla dile getiriyor.
Şiir, okuyucunun gönlünde hem hüzün hem de tefekkür uyandırıyor; bu da onu kutlanmaya değer kılıyor.
Kutluyorum! Bu şiir, gönül yarasını sanatla dile getiren, kalbe dokunan kutlu bir eser olmuş.

Kıymetli kalemdaşım, “Savurdun” şiirinizde aşkın yıkıcı gücünü ve vefasızlığın bıraktığı derin yaraları çok etkileyici bir şekilde dile getirmişsiniz.
Kaleminize sağlık; her mısra, sevdanın küle dönmüş izlerini ve içten bir sızıyı güçlü bir ahenkle yansıtıyor.