1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
788
Okunma
Sönmüş dağın külleri,
Kalem bulamamış yazılar,
Sonu gelmemiş yollardır
Yaşanmamış duygular.
Hüzne bulanmış umutlar,
Karanlıktan gelip örtülenen,
Sessiz, pırpırlanan çiğ,
Kürenmemiş karda saklı
Güneşi bekleyen tohumlardır.
Sevmek ve yürümek korkusuzca
Kasırgada silkelenmiş ağaç gibi...
Yüce dağların doruklarını,
Ovalara denkleştirmektir...
Can suyu olup, yanan toprağın
Ruhundaki renklere
Kardelenlerle kalem olup,
Ölümüne yazmaktır yaşamak....
Cevap Yaz