(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
sevgili abi ben daha 17 yaşındayım böylesine bana yaşam sevinci veren bi insan dahi olmadı ama ben kendime okıul ve öğretmen oldum sizlerle burda olmak çok güzel yüreğinize sağlık
Bu zamanları biriktirilen sevgiler oarak düşün ve o sevgilerin sana mutluluk olarak geleceği zamanlara kadar da sabret... Her şey güzel olacaktır, bil...
Bu zamanları biriktirilen sevgiler oarak düşün ve o sevgilerin sana mutluluk olarak geleceği zamanlara kadar da sabret... Her şey güzel olacaktır, bil...
Okurken acaba hayal ürünümü dedim .))) değilmiş...anılarınızda kaldi şimdi sincaplar ve şiirinizle yaşıyorlar...
Aklıma bulduğum kuş yavrusu geldi, bulduğumda daha tüyleri bile çıkmamıştı,onu pamuklara sarmıştım, sıcak su torbası yapıp onun üstüne yatırıyordum, beslemek içinde şırıngayı kullanıyordum....ve yaşatmayı başarmıştım onu,uçuyordu artık evin içinde kaçmıyordu bile,biz ona o bize çok alışmıştı...oğlum o zamanlar beş yaşlarında idi,bir gün kuş yerde geziniyordu, görmeden üstüne basmıştı...
Sanki dünya başımıza yıkılmıştı ve bildiğimiz son yaşanmıştı. Ölmüştü...
Her iki olayda da sevginin taşınabilirliliği söz konusu.
Sevginin gücü bazen minik bir kuş, bazen iki minik sincapta karşımıza çıkabilmekte. Şırınga ile beslediğimi hatırlıyorum ben de. Kış sert geçerdi ve kavanozları sıcak su ile doldurup iki sincapın kavonoza sarıldığını bilirim. Bulduğumda diyorum ki gerçeği oduncuların cudi/şırnak dağları eteklerinde kesim yaparlarken bir yuvaya denk gelmeleri ve bize iki yavruyu getirmeleri ile başlamıştı.
O dönem askerliğimi yaptığımdan onlara bakım yapmak ve yaptırmak oldukça kolaydı dönüşümde de onları yanıma alarak Ankara'lı birer sincah hâline getirmem hiç de zor olmamıştı.
Hadırlıyorum da; veterinerlerin şaşkın bakışları altında ceplerimden sincap çıkartıp aşı yapan tek ve yegâne biri olmak oldukça keyifliydi.
Onlarla yaşamak farklıydı. Ölümlerinin üstünden birkaç ay geçmişti ve deli gibi bütün pet shoplarda yeni doğmuş sincap aradığımı bilirim...
Unutmadan benim sincaplar benim kokum dışında farklı bir kokuda birer canavar oluyorlardı. Kokumu duyduklarında sakinleşmeleri ve benimle şakalaşmaları birer mucizeydi hep.
Hayvanat bahçesinde yaşayan akranları zayıf ve çelimsizken onların tombik olmaları tamamen beslenme alışkanlığımı onlara aşalamamdan ileri gelmekteydi.:)))
Ve zamanla yüzlerindeki yaşlanmayı da gördüm...
Şimdi geriye kalan sevgim ve şiirim onların üzerlerini örtecek kadar değerli ve hüzünlü....
Her iki olayda da sevginin taşınabilirliliği söz konusu.
Sevginin gücü bazen minik bir kuş, bazen iki minik sincapta karşımıza çıkabilmekte. Şırınga ile beslediğimi hatırlıyorum ben de. Kış sert geçerdi ve kavanozları sıcak su ile doldurup iki sincapın kavonoza sarıldığını bilirim. Bulduğumda diyorum ki gerçeği oduncuların cudi/şırnak dağları eteklerinde kesim yaparlarken bir yuvaya denk gelmeleri ve bize iki yavruyu getirmeleri ile başlamıştı.
O dönem askerliğimi yaptığımdan onlara bakım yapmak ve yaptırmak oldukça kolaydı dönüşümde de onları yanıma alarak Ankara'lı birer sincah hâline getirmem hiç de zor olmamıştı.
Hadırlıyorum da; veterinerlerin şaşkın bakışları altında ceplerimden sincap çıkartıp aşı yapan tek ve yegâne biri olmak oldukça keyifliydi.
Onlarla yaşamak farklıydı. Ölümlerinin üstünden birkaç ay geçmişti ve deli gibi bütün pet shoplarda yeni doğmuş sincap aradığımı bilirim...
Unutmadan benim sincaplar benim kokum dışında farklı bir kokuda birer canavar oluyorlardı. Kokumu duyduklarında sakinleşmeleri ve benimle şakalaşmaları birer mucizeydi hep.
Hayvanat bahçesinde yaşayan akranları zayıf ve çelimsizken onların tombik olmaları tamamen beslenme alışkanlığımı onlara aşalamamdan ileri gelmekteydi.:)))
Ve zamanla yüzlerindeki yaşlanmayı da gördüm...
Şimdi geriye kalan sevgim ve şiirim onların üzerlerini örtecek kadar değerli ve hüzünlü....
Şiir yazıldığında 4 yaşında olan bu iki sincaptan biri 7 diğeri 6 yaşında hayata gözlerini yumdu. -Evcilleştirilebilin tek tür olan gri sincaptılar... -Geriye şiirleri, fotoğrafları ve hatıraları kaldı...
alihakanduz tarafından 11/19/2008 8:44:22 AM zamanında düzenlenmiştir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz