ATILDIN
Eski poşet gibi, sarıldın yara
Dertle azarınla, çöpe atıldın
Sevda seni aştı, başka iş ara
Kolayla zorunla çöpe atıldın

Ezene sormalı, ne imiş gaye
Başına çalına, olmayan saye
Ucuza sıkıldın çorbaya çaya
Kabukla zarınla çöpe atıldın

Kutsaldı tüccarın kâr ile varı
Kârla bağlantılı her ahu zarı
Bazı otta ne arpadır ne darı
Saplı közerinle, çöpe atıldın

Kamil söz ehlidi, cahil azildi
İtibar azaldı kantar bozuldu
İyi gözden çıktı kötü gezildi
Çarşı pazarınla, çöpe atıldın

Kimi ölü bilir, kimi var yazdı
Niyeti gizliye ne desen azdı
Kadı dile geldi davacı bezdi
Dertle azarınla çöpe atıldın

Şerifoğlu lafın kaba dil ince
Kibar hali uzak kaldı bilince
Yerle bir eyledi ecel gelince
Bitti, mezarınla çöpe atıldın
Ali Eliş
Söz;
Köz er;
İyice dövülerek kabuğundan ayrılmamış buğday başakları, harman altı.