2
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
116
Okunma
"Uzun lâfın kısası..."
Kısa ve öz sözlerde,
bulduk çoǧu zaman kendimizi.
Çünkü anlatılanlar,anlamlıydı.
Lâkin bilineni bilmek yetersiz
kıldı.
Bir telaş ile görsele yönelindi.
Hor görülenin yerine geçildi.
Çoǧaldı tükürdüǧünü yalayanlar.
Ah....!
Hendek atlayıcıları.
Kıssadan hisse kovalıyanlar.
Yosunun rengine sarılanlar.
Kokunuz uzaklara yayılıyor.
Lökumu tatlı tatlı yiyenler.
Gücünu tarladaki buǧdaydan
alırlar.
Hoşaf suyu ile beslenenlere.
Minnet eyle alın teri dökenlere.
Aldı,
cuzdanın yerini puan’lar.
Daǧıtılan küçük kalpler.
Türedi baş parmaklar.
Kırıldı tüm kalemler.
Kalmadı nezaketin "N" si.
Kalmadı adaletin "A" sı
Kalmadı saygının "S" si.
Kalmadı ılıklıǧın " I" sı.
Vuruldu dile lâlin " L" si.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz