1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
114
Okunma
“Hakikat Perdesi"... Bu şiir, kelimelerin kifayetsiz kaldığı, konuşarak ifade edemediğim o en yalın ve en derin gerçekleri ruhumdan çekip aldığım bir fısıltıdır. Niyetim; insanlığa bir nebze aydınlık olmak, belki bir kalpteki cevapsız kalmış büyük bir soruyu gidermek ve herkesin kendi perdesini aralamasına cesaret vermektir. Okurken, dizelerimin sizin de sessiz çığlığınıza tercüman olmasını dilerim.
HAKİKAT PERDESİ
Sustuklarımda bile çığlık var satırlarda,
Kalemim şahitlik eder gönlümdeki davaya.
Dünya gürültüsünde sessizim belki,
Satırlar konuşsun bu cihana.
Hakikat perdesini açmaya geldik,
Kalemim yoldaşımdır bu davada.
Sorarsan “Hakikat ne?” diye,
Kalemim yazar sen fâniye.
Bir gün susar nefesler,
Toprak açar bağrını;
Gel sığın bana,
Gönlüne düşer bir perde,
Düşmesin hüzünlenme.
Ne dert kalır ne bahar,
Ne nam kalır ne ünvan...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz