Filistin’den Mektup var

Yağmur değil yağan füzedir füze
Zulüm, kan, gözyaşı çıkmadık düze
Ölmek yaşamaktan evladır bize
Sırtlanlar işgale gelmişler dedi

Ne hastane kaldı nede bir ilaç
İnsanlar bir lokma ekmeğe muhtaç
Bayırlar çöl oldu her taraf kıraç
Düştüğümüz hale gülmüşler dedi

Yarınlar karanlık umut azaldı
Bütün varımızı siyonlar çaldı
Ne sağlam bina ne barınak kaldı
Yolumuzu bile bölmüşler dedi

Biz Müslümanları Müslüman sandık
Biz bizi bırakıp onlara yandık
Onların adına bızler utandık
Siyonlardan taraf olmuşlar dedi

Gözler kan ağlıyor gözler buğulu
Kiminin kardeşi kiminin oğlu
Kiminin anası canından oldu
Körpecik yavrular ölmüşler dedi

Elim yakınızda olur mahşerde
Silah yaptık diye övünen nerde
Hiçbiri bir merhem olmazmı derde
Ümmet bilincini silmişler dedi

Gargat ağacıdır hep liderleri
Şiddetli kınama bütün ederi
Büyük Ortadoğu kimin eseri
Vicdanı izanı silmişler dedi

Feryadı figanı duymaz oldular
Güdümlü kuklalar aymaz oldular
Oturduğu tahta kıymaz oldular
Topyekün gaflete dalmışlar dedi

Coşkun Arslan