Bunca zaman iz bıraktığın kalbime
Nasıl da is kapladın sevdiğim
O zifir karanlık gözlerinle
Acımadan ok sapladın sevdiğim

Kırma dedikçe hep kırıp attın
Sen bunları bana her zaman yaptın
Bir katrecik özrü çok gördün
Bir de üste çıktın sevdiğim

Anlamadın hiç ben anlattıkça
Üzüldüm görmedin güldükçe
Karşımda hep sen oldukça
Peki dedim sustum sevdiğim


Faydası yok geç kalınmış özrün
Çok ağrıma gitti o gün kü sözün
Kulağımdan kalbime indi sözün
Sen bu tahttan indin sevdiğim
Nasıl bilirsen kendini
Sanırsın o da sen gibi
Olamadın bir kere ben gibi
Her şeyi yıktın sevdiğim

Güven yoksa bir kere durmam
Halini hatırını dahi sormam
Kalbimi boş yere sıkıp yormam
Sessizce senden gittim sevdiğim

Sen şiirlere hatır et bense kalbime
Geriye bir bak ağla haline
Kırdığın gönlü bağlama kalbine
Kendini boş yere yorma sevdiğim

Çok sevdim seni imtihan oldun
Gördüm yerimi çöpte buldum
Sen gönlümde sarardın soldun
Seni de maziye koydum sevdiğim

Vefa bilmeyene veda yakışır
Resminle gözlerim son kez bakışır
Tanıyamamışım seni aklım şaşırır
Bu sabah namazını kıldım sevdiğim

Gönül imamına şimdi ne cevap vereyim
Beni bir kere sevmedi mi diyeyim
Korkma! dediğimi sana da diyeyim
Kıyamadım helallik verdim sevdiğim


Serkan Adıyaman