0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
57
Okunma
Sevmiştik mis gibi kokan çiçekleri ..
Sevinmiştik baharın gelişiyle ...
Sonra dünyaya bulanık gölgeler düştü ..
Bahar korku kokmaya başladı ..
Zamanın içinde karanlık bir sessizlik vardı ..
Benim hayatım senin hayatın değildi !
Temelsizdi zaman kaybıydı .
İnsan sevdiğinin hayatını görmezden gelebilir mi ?
Aramızdaki boşluk mecburiydi .
Ne güzelde kandırdım kendimi ..
Ayrılığı bildiğim halde ;
Ara ara uzaktan kontrol etmeyi ,
Gitmek olarak kendime inandırdım.
Sen gitmeliydin hayatının yoluna ...
Bu vicdanın merhametin emriydi .
Orhan Gülaçar
5.0
100% (1)
