Soyha tren dağ başında bozuldu.
Selam dedi kara gözler süzüldü.
Ak alnına şu askerlik yazıldı.
Sen kal kara gözlüm sen kal orada.

Bu hasretlik çöktü benim sineme.
Ben çekerim ızdırabı kime ne.
Dokunmayın benim nazlı gülüme.
Benim nazlı gülüm sen kal orada.

Birer birer ben gününü sayarım.
Soframıza oturmadan doyarım.
Rüyalarımı hep sana yolarım.
Benim nazlı oğlum sen kal orada.

Oğlumu ben gitmeyecek sanırdım.
Gitmeseydi ben kahrımdan ölürdüm.
Nazlısın sen nazlı oğlum bilirdim.
Benim nazlı oğlum sen kal orada.

Oku dur sen oğlum,sende vatan var.
Bu toprakta aziz aziz yatan var.
Direksiz bu alemi birde tutan var.
Haktan vazgeçme oğlum kal orada.

Sakın ha ayrılma aziz kurandan.
Ayrılmaki sahip olsun yaradan.
Yüzün çevirme ana ile babadan
İşin rast gelsin sen dur orada.

Hüdaya sığınıp bıraktım seni.
Allah’a borçluyuz biz bu bedeni.
Geçmişini unutma çok iyi tanı.
Benliğin den kopma sen kal orada.

Ecdadın uğraştı tarih boyunca.
Fakı,oğlusun kendi soyunca.
Orta asyadan Türk’mendir suyunca.
Türk men,yiğidisin sen kal orada.

Fakilik, alimliktir çok iyi tanı.
Alimler dir koruyan bu vatanı.
Gördük para için vatan satanı.
Kal benim yiğidım,sen kal orada.

Emani,yim,yazdım işte ben böyle.
Yanlışım varsa sen ilave eyle.
Allah’aşkına sen doğruyu söyle.
Sensiz olmaz oğlum sen kal orada.

EMANİ PERK
EMANİ,