Duygular dengeyi hiç bilmiyorlar ...
Yerini hatırlıyor musun hiç demiyorlar ...
Derin yara izleri olmak için ,
Varlığından bile haberdar olmadıkları ,
Korkuyla , kaygıyla ,
Sahte tatlılığa bulanmış insanları seviyorlar ...

Görevini bir an bile atlamamış ,
Hayatın toplamında ,
Cefakar ,fedakar ,mübarek varlıkları ,
Kör olmuş gözleriyle görmüyorlar ...

Hayatın el kitabı bir gün açılıyor ,
Birkaç kişiyi sevmek yazıyor birkaç yerde !
Koca bir ömürde birkaç sevmek !!

Ama hiçbir sayfada düştüğünde zor günlerinde ,
Ellerini hiç bırakmadıkları yazmıyor !
İlk fırsatta kalleşçe kaçıp terk ettikleri yazıyor !!

İnsan anlıyor ki gerçek sevgi ;
Dolaysız sana ömrünü adayan ,
Yaşantımızın devamı için ,
Bütün fedakarlıkları gösteren ,
Büyük çaba sarf etmelerine karşın
Bu çabaların karşılığını tam alamayan
Hayat arkadaşımız olduğunu !..

Elinde kalan son eldir GERÇEK AŞK .

Orhan Gülaçar