Bazı; zor anlar vardır
Kimsiz kimsesiz
Tenhalar sıkıcı
Kendi başına ölür ;
Kendin dirilirsin

Bir bakıma iyidir
Minnetsiz izzetli
Kimse duymadan
Özgürce sürünürsün

Minnetin yorgunluğu
Töhmetin yolculuğu
Taşlı dikenlidir
Masraflı sayılır
hor görülürsün

Bu günleri ne sen sor
Ne ben söyleyim
Etrafın Kalaba
Ama Dinszse vurulursun

Bazen ötenazi
Bazen entübe edilir
Çaktırmadan
Öbür tarafa gönderilirsin

Oyun içinde oyuna
Huy içinde huyuna
Büyüttüğün ellerce;
Ölüme gönderilir bilmezsin

Ne hakkın Ne emeğin
Hürmetinin Kalmadığı
Günlerin güneşi soğuk..
Havası Rutubetlidir

Artık insanlar
ölümünü istemese bile
Ölümü kendin istersin
Ve isteyerek davet edersin
Zamanı gelmiştir bilirsin

Eğilmeden bükülmeden
Yamulmadan küçülmeden
Minnet etmeden
Kendin ölümü istersin

Ten: zararda
Her şey zararda
Gönül kararda
Ölmek istersin;
Değer de

Fakat mahşer varsa
ki var inandım
Sevgi bir daha dirilir mi
Onu bilemem..ne dersin

O yıllarda....O günlerde...
O hallerde.. her şey e
VedasızSessizce
Hoşça kal dersin

Ve çekip gidersin
Ardına bile bakmadan
Özine-siz özlemsiz
İsteyerek gidersin

Artık bin li yıllar
milyon lu yıllar
Geçse bile.
Ne merak edersin
Ne de özlersin

Kimseyi karşılamak gibi
Bir düşüncen de yoktur
Yeni bir dünyayı keşfedersin
Lanet okuduklarından
Yüz çevirip nefret edersin

Onur..sessizlik elbiseni
Üşütsede giyersin
Acından ölür istemezsin
Minnetin zehir milletin kafir
Olduğunu bilenlerdensin istemezsin

Heba olan ömürler için
Gök gürler yer gürler
Kıyametler kopar
Başlar kopar depremler olur
Kıyametler koparır senin yüzünden
Kahrı ilahinin nasıl coştuğunu
Görmezsin Bilmezsin ..
Merak da etmezsin

M çoban..
.