Gök gölgesinde otağım, zaman zaman,
Toy kurulur, kopuz titrer, dolar meydan,
Alp çıkar, bey-beg yürür, yankı şahan,
Kılıçta ışık, ad verilir: Oğuz Han..
𐰏𐰜 𐰏𐰇𐰠𐰏𐰀𐰾𐰃𐰦𐰀 𐰆𐱃𐰀𐰍𐰃𐰢, 𐰔𐰀𐰢𐰣 𐰔𐰀𐰢𐰣,
𐱃𐰆𐰖 𐰸𐰆𐰺𐰞𐰺, 𐰸𐰆𐰯𐰔 𐱅𐰃𐱅𐰼𐰀𐰼, 𐰑𐰆𐰞𐰀𐰺 𐰢𐰀𐰘𐰑𐰀𐰣,
𐰀𐰞𐰯 𐰲𐰶𐰀𐰺, 𐰋𐰀𐰘-𐰋𐰀𐰏 𐰘𐰇𐰼𐰼, 𐰖𐰀𐰣𐰶𐰃 𐱁𐰀𐰴𐰣,
𐰶𐰃𐰞𐰲𐱃𐰀 𐰃𐱁𐰶, 𐰀𐰑 𐰋𐰀𐰼𐰃𐰠𐰼: 𐰆𐰍𐰔 𐰴𐰀𐰣..

Kara gün çökse de sönmez bu yurt,
Yay gerilir, ok uçar; iz düşer kurt;
Oba boyu yoldaş olur, gönüller yurt,
Yerle gök tanıktır: Birleş, ey yurt!

𐰴𐰀𐰺𐰀 𐰏𐰇𐰤 𐰲𐰜𐰾𐰀 𐰓𐰀 𐰾𐰇𐰤𐰢𐰀𐰔 𐰉𐰆 𐰖𐰆𐰺𐱃,
𐰖𐰀𐰖 𐰏𐰀𐰼𐰃𐰠𐰼, 𐰸 𐰆𐰲𐰀𐰺; 𐰃𐰔 𐰓𐰇𐱁𐰀𐰼 𐰸𐰆𐰺𐱃;
𐰆𐰉𐰀 𐰉𐰆𐰖𐰆 𐰖𐰆𐰡𐰀𐱁 𐰆𐰞𐰺, 𐰏𐰇𐰤𐰠𐰠𐰀𐰼 𐰖𐰆𐰺𐱃,
𐰘𐰀𐰼𐰠𐰀 𐰏𐰜 𐱃𐰀𐰣𐰶𐱃𐰃𐰺: 𐰋𐰃𐰼𐰠𐰀𐱁, 𐰀𐰘 𐰖𐰆𐰺𐱃!

Er olan sözünden dönmez, namına kan,
Kardeş kardeşe siper, gelin oğula can,
Toyda barış, seferde mızrak uyan,
Şan, alın teridir; alın teri de iman.
𐰀𐰼 𐰆𐰞𐰀𐰣 𐰾𐰇𐰔𐰦𐰀𐰤 𐰓𐰇𐰤𐰢𐰀𐰔, 𐰣𐰀𐰢𐰃𐰣𐰀 𐰴𐰀𐰣,
𐰴𐰀𐰺𐰓𐰀𐱁 𐰴𐰀𐰺𐰓𐰀𐱁𐰀 𐰾𐰃𐰯𐰀𐰼, 𐰏𐰀𐰠𐰃𐰤 𐰆𐰍𐰞𐰀 𐰲𐰀𐰣,
𐱃𐰆𐰖𐰑𐰀 𐰉𐰀𐰺𐰃𐱁, 𐰾𐰀𐰯𐰼𐰓𐰀 𐰢𐰃𐰔𐰺𐰀𐰴 𐰆𐰖𐰀𐰣,
𐱁𐰀𐰣, 𐰀𐰞𐰃𐰣 𐱅𐰀𐰼𐰃𐰓𐰼; 𐰀𐰞𐰃𐰣 𐱅𐰀𐰼𐰃 𐰓𐰀 𐰃𐰢𐰀𐰣.

At kişner, dağlar iner; yel olur an,
Baş eğmez yüreğe yük olan ferman;
Bey adaletle beydir; zulme meydan
Yok! Töre tuttuğu gibi tutar zaman.
𐰀𐱃 𐰚𐰃𐱁𐰤𐰀𐰼, 𐰑𐰀𐰍𐰞𐰀𐰺 𐰃𐰤𐰀𐰼; 𐰘𐰀𐰠 𐰆𐰞𐰺 𐰀𐰣,
𐰉𐰀𐱁 𐰀𐰏𐰢𐰀𐰔 𐰘𐰇𐰼𐰀𐰏𐰀 𐰘𐰜 𐰆𐰞𐰀𐰣 𐰯𐰀𐰼𐰢𐰀𐰣;
𐰋𐰀𐰘 𐰀𐰑𐰞𐱅𐰠𐰀 𐰋𐰀𐰘𐰓𐰃𐰼; 𐰔𐰆𐰞𐰢𐰀 𐰢𐰀𐰘𐰑𐰀𐰣
𐰖𐰸! 𐱅𐰇𐰼𐰀 𐱃𐰆𐱃𐱃𐰆𐰍𐰆 𐰏𐰃𐰋𐰃 𐱃𐰆𐱃𐰀𐰺 𐰔𐰀𐰢𐰣.