RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU
Rapor No: RS–2025/KD–AK–203
Tarih: 25.10.2025
Yazının Adı: Yağmur ve Deniz
Yazar: Ayşe Karan
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Doğa, Hissi ve İlahi Tezâhürler Dairesi

Ayşe Karan’ın “Yağmur ve Deniz” adlı metni, doğanın en kadim iki unsurunu — gökyüzüyle yeryüzünü — bir ilahi buluşma metaforu üzerinden yorumluyor. Yazar, yağmurun gökyüzü gözyaşı, denizin ise o gözyaşını şefkatle karşılayan bir anne gibi olduğunu hissettiriyor. Metnin yapısı serbest, dili ise içten ve dua kokulu.

“Gökyüzünün yaşlı mı, gözü diye düşledim” dizesiyle başlayan anlatım, hemen bir şiirî tınıya kavuşuyor. Burada “yaşlı gökyüzü”, hem yaradılışın kadimliğini hem de insan kalbinin hüznünü yansıtır. Bulutların hüzünle dolaşması, denizin de bu hüznü paylaşması, aslında yeryüzü ve gökyüzü arasındaki kutsal iletişimi simgeler.

“İki sevdalı gibi kucaklaştılar, bulutların gözyaşları ile deniz.”
Bu satır, metnin merkezinde bir aşk alegorisi taşır. Yağmur ve deniz, hem ayrılığın hem kavuşmanın simgesidir. Her damla, gökten düşen bir özlem mektubu gibidir. Yazar, bu doğa olayını bir aşkın diline çevirirken romantizme değil, tevhidi bir sevgi anlayışına yaslanır: her şeyin kaynağı birdir, biri diğerinde erir.

Metinde zaman zaman bir iç monolog, bazen de doğayla yapılan bir konuşma vardır. “Ah rüzgar bunlar hep senin eserin” diyerek rüzgarı bir fail, bir karakter hâline getirir. Bu, halk anlatılarında görülen doğayla diyalog geleneğini hatırlatır.

Yazarın duygusu, doğanın güzelliğiyle sınırlı değildir; dua, şükür ve teslimiyet de satır aralarında belirgindir. “Rabbim ne de güzel yaratmışsın bulutlar ve denizi” ifadesi, doğa sevgisini imanla bütünleştirir.

“Yağmur ve Deniz” yalnızca bir gözlem değil, bir tefekkür metnidir. Her doğa olayı bir varoluş tecellisi gibi algılanır. Rüzgarın esişi, kuşların kaçışı, dalgaların hırçınlığı — hepsi insan ruhunun iniş çıkışlarını sembolize eder.

Sonuç olarak bu metin, sade bir anlatımla duanın şiirleşmiş hâlidir. Ayşe Karan, doğaya bakarken aslında kendi iç âlemine bakar; her damlada bir şükür, her dalgada bir teslimiyet vardır.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Doğa, Hissi ve İlahi Tezâhürler Dairesi

Vesselam.

“Yağmur, göğün gözyaşı; deniz, dünyanın kalbidir.
Her biri diğerini tamamladığında, insan huzur bulur.”

Değerli şairim,
Sizin de günleriniz güzel ve bereketli olsunü.
Mahir kaleminizden çok güzel bir serbest şiir okudum.Kutlarım emeğinizi,saygıyla esenlik dilerim.