1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
87
Okunma
geriye kalan mânalı bir teşekkür
Düşün bir mektup düşün
yırtılmış üstelik çöpe atılmış
bir de beni düşün.
Hani ya yârlığım düşündü
oysa bizim hikâyemizin
imgeleri gülüşündü
Ürüzgâr esintisiyle azarken
yarpak döküyor göz yeşili ağaçlar
ben sana yazarken
Sevgi yerine çıkar seçtiğin için
çokkk çok teşekkür ederim
gülüp de geçtiğin için
Yaygara değil özümdeki sen
tarifsizdi gözümdeki sen
teşekkür sözümdeki sen
Seninle yandı yürek, bağır
benden yana mesele çok ağır
kör oldun hem de sağır
Kaçtı, bozuldu diye ayarın
bundan sonra çile girdabında
mutsuz, umutsuz yarın
Nasıl olur diye şaşarım
âşkına özümü serdiğim hayatı
ben sensiz de yaşarım
Gümüşhanlı’yım her şey yalan
içimden bir iç çekilmiş
işte geriye kalan...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz