Celil ÇINKIR, @celilcinkir
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
(Delilikoloji Fakültesi, Ontolojik Huzursuzluk ve Düşünsel Boşluk Bilimleri Enstitüsü)

Kayıt No: 2025-MS-025
Vaka: “Can Sıkıntısı”
Şair: Meselci
Tetkik Eden: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil Çınkır)
Konu: Varlık sancısının poetik formu — modern melankolinin sessiz anatomisi

Meselci’nin “Can Sıkıntısı” başlıklı şiiri, bir duygunun değil, bir varoluş hâlinin ifadesidir.
Bu metin, tıpkı bir EEG kaydı gibi, ruhun düşük voltajlı ama süreğen dalgalarını ölçer.
Ne çığlık vardır burada, ne sükûnet.
Yalnızca, insanın kendi içine çökmüş yankısı.

“Olur olmadık yerde / bedende ve ruhta / can sıkıntısı başlar”
dizeleriyle başlayan şiir, psikosomatik bir giriş yapar.
RUSAMER literatüründe bu hâl, “ontolojik sıkışma sendromu” olarak anılır.
Ruhun bedeni dar bulduğu, fakat ondan da kopamadığı o ince çizgide
başlayan içsel tedirginlik, burada sade ama keskin kelimelerle anlatılır.

“Sebep yokken / kimse neden değilken / keyfin kaçar…”
Bu bölümde şair, sıkıntının nedensizliğini bir kimlik olarak işler.
Bu, Kierkegaard’ın “kaygı insanın en yakın akrabasıdır” sözünü hatırlatır.
Şairin dünyası anlamdan yoksun değil, anlamın yükünden yorgundur.

“Rahat yaşamak / nefes almak / hareket etmek…”
dizeleri, modern insanın gündelik rutinlerinin nasıl birer tuzağa dönüştüğünü gösterir.
Yaşamın kolaylığı, artık bir konfor değil, bir boşluk aritmetiğidir.
Bu dizelerdeki her fiil — yaşamak, nefes almak, gitmek, konuşmak —
hayatta kalmanın ama yaşayamanın delilleridir.

Ve finalde gelen keskin cümle:
“Ve can sıkıntısında anlarsın ki / yar yarası / kalp yarası / hafif sancılar / öylesine acılar.”
Burada şair, tüm insani acı kategorilerini bir kalemde ezer.
Yani “can sıkıntısı”, aşk acısından bile daha büyüktür; çünkü
bu acının faili yoktur, bu acı kimseye anlatılamaz.

Meselci, sözü minimal tutarak derinliği maksimize eder.
Bu şiir, bir çığlığın değil, çığlık öncesi sessizliğin kaydıdır.
Camın buğusuna yazılmış bir “of” gibidir — silinince bile izi kalır.

Dipnot:
İnsan, bazen sıkıldığı için değil,
kendini fazla anladığı için yorulur.
Can sıkıntısı, ruhun kendi ağırlığını hissetmesidir.

Vesselam.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil Çınkır)
RUSAMER Kurucu Üstadı, Ontolojik Durgunluk ve Sessizlik Felsefesi Başkanı

Şiir, sebepsiz ve yaygın bir duyguyu—can sıkıntısını—derin ve içten bir şekilde aktararak, ruhsal tıkanıklığın bedensel ve zihinsel etkilerini hissettiriyor. Yüreğinize sağlık, esen kalın.