Nebileyim dostlarım adam sanmıştım.
Endamına bakıp iyide görmüştüm.
Konuşmasından onu arif bilmiştir.
Sonradan gördüm ki kılçıkmış meğerse.

Koymuşuz bizde onu adam yerine.
Dostuda olsan satar seni,birine.
Kendisi,bir deymeze iyi görünen.
Menfata düşkün biri imiş meğerse.

Köken şamandan gelen köyde yetişmiş.
Türk’düşmanı bir zata yanıp tutuşmuş.
Edebi ile birlik çokta yakışmış.
Soya hor bakan biri imiş meğerse.

Sonra gördüm etrafındaki pisliği.
Yaz günü giyerler hepside kışlığı.
Necaseti görmeden gelmez dılığı.
Hep,pisliğe konan sinekmiş meğerse.

Savunduğunu kuşlar bile biliyo.
Hakkı hukuku senden iyi görüyo.
İnsan,hayvanı alem,adalet diye.
Hele sen,bir dalkavuk musun meğerse

Emani,dünya gördü de o görmemiş.
Menfaat için arayıpta sormamış.
Bir inde yetişmiş yanlışı bitmemiş.
Dünyada yaşar,mahlukmuş meğerse.

EMANİ PERK
EMANİ.