Gitme

Gitme… “Kal” diyemedim,
Biten bir aşkın ardından bakakaldım.
Onca yaşanmışlıktan sonra
Ellerine uzanıp tutamadım.
Kaç defa denediysem de bir türlü konuşamadım,
Sensiz bu şehrin kaldırımlarında dolaşamadım.

Kumsaldaki ayak izlerimizi aradım durdum,
Ne olurdu sanki bırakıp gitmeseydin?
Bilemiyorum, ellerini tutsaydım
Yine de çekip gider miydin?

Kaç gece sabahladım,
Odamın soğuk duvarlarıyla konuştum.
Kaç mehtabı uğurladım,
Kaç gün doğumunda horozları uyandırdım.
Birlikte yürüdüğümüz sokaklarda sessizce dolaştım,
Buluştuğumuz köşe başında hep gelmeni bekledim.

Gittin de, ne geçti ellerine?
İsmimi duyduğunda yutkunmayacak mısın?
Bize dair anıları tek başına yaşamayacak mısın?
Gurur yapmayıp kalamaz mıydın?
Biraz sen çabalasaydın,
Ellerimi hiç bırakmasaydın…

Şimdi ne anlamı var cevapsız soruların?
Bu aşkı sen bitirdin.
Ben… gururumdan “Gitme, kal” diyemedim.
Eyyüp Balta