Tenha bir sokağın
Issız böğründe
Yorulmuş dağılmış
Kimsesiz evde
Hayata tutunmuş
Garibanım ben

Yaşamı bitirmek isteyen çığlık
Duyulmaz sesiyim ötücü kuşun
Kırık kanadının derdine yanan
Serçe yürekliler
Biliniz bugün
Kutsal mabedim
Gönüldeyim ben

Neyi dert edindin
Niçin bunca sitem
Gönlünce
Bir tabak pişmedi mi aşın
Neydi bunca telaşın
Sen elden gasp ettin
Ellerde senden
Böyle mi olmalıydı
Ekmek savaşın
Asırlara dayansa da şu yaşın
Önünü göremiyorsan
Hay-huysa işin
Ağrır başın
İnsanlığı olmayandan uzağım
Sevgiyle yoğrulan
Yürekteyim ben

Tenha eğri sokak
Köşesini dönen değil
Köşe başında taşa sırtını yaslayıp
Gelip geçen ahaliyi
İzleyen benim
Sırtlanların eline düşmüş
Yavru ceylanın haykırışını duyan
Sahipsizliğine, öksüzlüğüne
Yanan yine benim
Çaresizliğimi
Çırpınışımdan anlamalıydın
Emircan’ım asırlar ötesinde değil
Tanrı’yla arandaki sır
Dilekteyim ben…
18.10.2025 Emir Şıktaş