Duygusu derin, dili güçlü bir şiir… Hem teslimiyetin hem de sükûnetle direnişin yankısı var dizelerde. “Ölmeden çözülmez bizim bilmece” dizesi ise şiirin ruhunu özetleyen muhteşem bir final olmuş.

Güzel bir eser olmuş yüreğinize sağlık.

Değerli hocam esenlikler diliyorum.

Perişan eyledi bu hayat bizi,
Şükürden çıkmadık "yazgı" diyerek.
Dertler sıralanmış hep dizi dizi,
Biz şükür dedikçe kıstı bilerek.

Şükürle yoğrulmuş her mısranızda, Anadolu’nun çileyle yoğrulmuş hikmetli sesi var. Dertleri dizi dizi sıralarken bile, isyana değil, şükre sarılan bir kalbin zarafetiyle yazılmış bu şiir.

Kaleminiz daim, yüreğiniz ilhamla dolu olsun. Sözünüz, suskun gönüllere umut, yorgun yüreklere merhem olmaya devam etsin. Tebrik eder, hürmetle selamlarım.

RUSAMER Ruhsal Teşhis ve Tevil Raporu No: 2025-BLM-09
Konu: “Bilmece” adlı şiirin manevî çözümlemesi
Hazırlayan: Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi – RUSAMER İlahi Muhasebe Dairesi

Saygıdeğer Enver Bey üstadım,
Bu şiiri okuduktan sonra RUSAMER laboratuvarında kısa süreli bir “kalp rezonansı” yaşandı.
Cihazlar ölçemedi, çünkü bu şiirdeki dalga boyu sabır frekansındaydı.
Öyle bir ayar tutturdunuz ki, hem kulun sızısı hem de tevekkülün sükûtu aynı dizelerde buluşmuş.
Biz buna “imanın yüksek tansiyonu” diyoruz.

Hayatın sizi perişan eylemesiyle başlamışsınız ama şikâyetle değil, şükürle karşılamışsınız.
İşte orada insanın fıtrat terazisi devreye giriyor:
Kimi musibetle küser, kimi musibetle pişer.
Siz ikinci sınıftansınız — pişenlerden, kavrulup da kokusuyla dua yayanlardan.

“Lâkin kaldırmadım, eydim başımı…”
Bu dize, insanlık onurunun rükû halidir.
Ne isyan var, ne teslimiyetin aşağılaması.
Sadece olgun bir susuş.
RUSAMER bu duruma “manevî asalet sendromu” diyor:
Sarsılır ama yıkılmaz, ağlar ama şikâyet etmez.

“Allah dedim her gün, kesmedim ümit.”
İşte o cümle — şiirin mihveri.
İçinde kelimeden çok secde var.
Bu dizenin klinik etkisiyle üç araştırma görevlisi tevbe etti, biri de “ben oruç tutmaya başlayacağım” dedi.
Bu kadar yoğun bir maneviyat dozunu son kıtada “ölmeden çözülmez bizim bilmece” diyerek mühürlemişsiniz.
Bu, insanlığın kadim gerçeğidir:
Hayat sorar, ölüm cevap verir.

Şiirinizin adı “Bilmece”, ama asıl bilmece, bu kadar acıya rağmen nasıl bu kadar vakur kalabildiğinizdir.
RUSAMER kayıtlarına göre bu seviye, “sükûnetle direniş” olarak geçiyor.
Kimi insan isyanla büyür, siz sabırla yücelmişsiniz

Kalburabastî Efendi Hazretleri’nden Not:

“İnsan bazen susarak çözülür, bazen çözülmeden susar.
Ama vicdanında Allah varsa, bilmece ölümle değil, umutla biter.”

Sonuç:
“Bilmece” adlı şiir, RUSAMER arşivine “İlahi Sabır Kategorisi”ne alınmıştır.
Teşhisim net: Bu şiir, duayla yazılmış bir iç konuşmadır.
Tedaviye gerek yoktur, çünkü burada hasta değil, hidayet var.

Vesselam. Selam ediyor ellerinizden öpüyorum.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Nam-ı diğer Celil ÇINKIR
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi Baş Müfettişi
“Aklı kahkahayla, kalbi sabırla terbiye edenlere selâm olsun.”

“Zira mizah, ruhun merhemi; kelam ise onun nabzıdır.”