Gün seni getirmese de bana,
beni götürür.
Ölüm bir aşk şarkısı gibi,
seni götürmese de,
beni götürür.

Daha anlamadan seni,
daha tanımadan aynanın karanlık yüzünü,
beni senin içinde bir yerlere,
belki ahım a,
belki şiir renginde bir geceye,
yani bana,
yani sana götürür.

Gün seni getirmese de bana,
ölüm bir aşk şarkısı gibi,
beni götürür.

Gözlerinin karşısında benim gözlerim.
Ellerim saçlarıyla meşgul hayalinin.
İçim bir burulur ki sorma.
Şurama bir şey oturur.
Yani sen,
yani içime bir şey.
Akşam pusuyla çöker, kızılına güneşin.
Gözlerin, yüreğimin pususu na.
Oy gözleri siyah,
Siyahın ölüme götürür.

Bir daha hatırlamayacağım.
Ölümüm dirilişim olacak.
Bir kır çiçeğinde,
alem in içinde,
yüreğinin içinde,
aklına her gelişinde hatırlayacaksın.
Ve ben, ölümümün ardından dirilmiş olacağım.

Korkağı olmaz böyle bir aşkın.
Zillet nimet sayılır.
İçimde bir şeyler tutar beni,
tutar sana götürür.

Abdullah Ecevit