beklenen saatlerde zafer müjdesi
verenlerden hiç mi haber yok
yığıntılar arasında şefkat secdesi
edenlerden hiç mi haber yok.

havalanıp uçan postacı kuşlardan
mektup atan hiç olmadı
rüzgarla yarışan zırhlı atlardan
zafere koşan hiç olmadı.

zalimin etini parçalayan kurtlardan
kanlı gömleğini getiren hiç olmadı.
tutsaklık demir parmaklıklar arasında kalmak değilmiş
ne bekliyorsun artık bu dünyada
al özgürlüğünü ve git.

bir çocuk daha oyuncaksız uyuyor
ümitsizliğine sarılarak
güneşin ışığında derin bir üzüntü
sessizlik konuşuyor şiirlerin arasında
cırcır böcekleri, tartışıyor insan iklimini
muhabbetiniz bol olsun.

dilimin yanık kokusu geliyor burnuma
haksızmıyım yoksa.

uzanıp şiirlerin kucağına
uyumuşum yıllarca
savaşlar birikmiş bir sepet dolusu
ve onca acıyı
hiç temizlemeden.

hayallerime bir gemi yanaştı bugün
kırmızı seccadeler serilmiş
çanakkale ruhu aşılanmış fidanlara
geleceğe uzanacak boy boy ağaçlar
ve yapraklar hiç solmadan
değişecek dünyanın iklimi

Kurşun süpürgeler getirin
zibili bile kalmasın düşmanların.

dilimin yanık kokusu geliyor burnuma
haksızmıyım yoksa
savaşmak istiyor canım
lakin niyetsizim diyor bu şair.

öfkem şehirde bir korkak
dağlarda bir kurt sürüsü
gelsin gideriz ölüme beraber.

Şiir: Ayşe Caniberk ( Gümüş Kalpler )
Seslendirme: Suno v5 ai
Video Editör: B.G.Turhan