Karın yağdığını, gözle görmeyen,
Toprağı bitmeyen, derya sanarmış.!
Karınca yolunda, gider bilmeyen,
Kanadı olmayan, feyda sanarmış.!

Gökten yağışlar bir gün sel olursa,
Karlar erir suyun, göle salırsa,
Başı dönen, günü hayra yorarsa,
Kendin Derya, günü hülya sanırmış.!

Gelenler yolcudur, kalanlar hancı,
Dertleri bol olan, çekermiş sancı,
Her fani gidici, sonucu acı,
Olanı olandan, soyda sanırmış.!

Aşk çeşmesinden sevda den alırmış,
Kar yağdı denince, üşür kalırmış,
Ruh da düşünce, olmayan yanıymış,
Her şeyi anlamaz, dulda sanırmış.!

Kanda can vardır, dolanır yaşamda,
Oksijen olmayan, dertli kanında,
Dürüst olmayan, yalancı sonunda,
Ateşi bilmeyen, korda sanırmış.!

Miadı gönlünde, derya bağlıdır,
Susuzluk çöllerde, insan bayıldır,
Huysuz olan at, ağaca bağlıdır,
Başını bilmeyen, sonda sanırmış.!
08.10.25 / Saat 17,21
MİADI (Mehmet AY)