1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma

Düşünce kefesinde dara eksildi
Geriye bir ağırlık kalmadı gitti
Asalet pınarının suyu eksildi
Yiğidin kırbası dolmadı gitti
Namerdin önünde eğdik başları
Tutamadık gözden akan yaşları
Devrildi bir kere sabır taşları
Bir daha yukarı kalkmadı gitti
Mazlumlar dışarı çıkamaz oldu
Derdini kimseye açamaz oldu
Tükendi yaşları akamaz oldu
Zalimden bir damla yaş akmadı gitti
Çilekeş bir ömür tükeniverdi
Saatler çalıştı zaman eridi
Feryad-ı figanlar arşı inletti
Güçlüler sesleri duymadı gitti.