Arnavut güzeli cefekar kadın
Adıyamanlı seydiyi sevdi delicesine
Kendini İstanbulda buldu bir zaman
Kader ördü ağlarını bir blr aclarla
Market, lokanta battı çamura
Soluğu aldılar Adıyamanda
Çiftlik kurdular bağlarbaşında
Birdaha karardı dünyası çiftlikde
Seydihan yürüyemez oldu ayakları bağlı
Yattı günlerce hastane odalarında
Platin takıldı sol kalçaya destek
Yürümeye başladı ağır aksak
Uzun sürmedi sevinçleri noktalandı
Seyithanın böbrekleri çürüdü bitti
Diyalize bağlı kaldı aylarca
Nakil gerekliydi seyithana yaşamı için
Kardeşler çekildi bir köşeye sessizce
İş Monikaya kaldı sevdiğini kurtarmak için
Böbreğini vermek istedi Seyithana
Attı onları kader Antalya sıcağına
Düştüler vicdansızların kucağına
300ytl istendi bir tek odaya
95 ytl elektrik eklendi kiraya
Yakalandı Seyithan sarı belaya
Onca çileye direndi Monika inatla
Haykıdı dünyaya seviyorum beeee
Ben Seyithanı delicesine hastada olsa
Bayka şeyleri vefakar kadın Monika

12.11.2008 aşıkturhani/ANTALYA
Bu şiir düşünce terkeden kadınlara ve erkeklere ithaf olunur