0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
84
Okunma

Sen güneştin
Bense yağmur
Kalbim taşken
Oldu hamur
Bana baktın
Işık saçtın
Isıttın benliğimi
Sonra ne olduysa
Birşey anlamadan
Bırakıp kaçtın
Sen gittin diye
Ağlamaya başladım
Sensizliğime üzülen
Bulutlar yüreğime
Perde oldu
Gözyaşlarım ise
Sevgiye susayanlara
Su oldu
Sel oldu
Umut oldu
Senden kalan
Son ışık ise
Tükenen sevdamıza
Gökkuşağı oldu....
2 Ekim 2010
Zülfikar Demirel