Uyuyup da uyanmış, gözlerinde mahmurluk
Mevsimlerden sonbahar, aylardansa Ekimdi
Bende siyah şemsiye, onda sarı yağmurluk
Damla damla yüzünde, sanki hüzün hakimdi

Uzun yaz günlerinde, belki soğuktu eli
Belki yağmur o yüzden saklar akan rimeli
Kim bilir o beyazlar, hangi halin bedeli
Bilinmez kim gülmüştü, hergün ağlayan kimdi

Rüzgarın sıyırdığı kapşondan taşmış saçlar
Savruldukça adeta geçmişini kırbaçlar
Fayda etmez içilen avuç avuç ilaçlar
Issızlığa yürümek sanki derde hekimdi

Ardından yürür buldum kendimi bilmem neden
Hüznünü yarıştıran iki hayat tek beden
Yalnız olmadığımı hissettirdi inceden
Ayağıma hükmeden, tarifsiz bir çekimdi

Aynı yağmurdu yağan, aynıydı kaldırımlar
Aynı fırtınalardan, uğranılan kırımlar
Öyle mi, tamamlar mı, birbirini yarımlar
Mevsimlerden ilkbahar, aylardansa Ekimdi
Bakar mısınız ?

erol başçı