Aşk’a değer verdim, değmedi dostlar,,
Kendi kendim, pazar çektim kaç kere.!
Gözümde hasretim, oldu olanlar,
Kiprik kaş’a, dönüp baktım kaç kere.!

Vebalim kalmadı, hiç bir ahuda,
Bakışlar boşaymış, bom boş ziyanda,
Hasretler bağrıma, sancı koyanda,
Ataşta bağrımı, yaktım kaç kere.!

Umudum kalmadı, beyhuda gezdim,
Çalmayan kavalın, sesinden doydum,
Saçımı akladım, karlar savurdum,
Baharı azıttım, saptım kaç kere.!

Dilim de bir şey var, boşa konuşur,
Feryadı dert eyler, gama alışır,
Gülü olmayan, dikenle kaynaşır,
Doğru olmaz yoldan, saptım kaç kere.!

Yılları kendime, dulda eyledim,
Dilime takılan, destan söyledim,
Bu böyle bir yolmuş, kusur saymadım,
Şerlere çarptım da, yandım kaç kere.!

Duyğumu boğdular, kısır hislerde,
Kıyamet kopmuyor, denksiz denklerde,
Hesabım tutmadı, kurak yerlerde,
Topragım kurudu, kaldım kaç kere.!

Mecnun’a özendim, çöllere çıktım,
Kerem gibi yandım, şirinsiz kaldım,
Miadı aşkları, ilelebet sandım,
Yanıldım bedbahtım, oldum kaç kere.!

30.09.28 / Saat 10,55
MİADI (Mehemet AY)