Sorma sakın bana, nasılsın diye,
Bende bilmiyorum ne haldeyim,
Çözülmesi gereken bulmaca gibiyim,
Ne siyahım ne de beyaz,
Ne gülüyorum ne de ağlıyorum
Var ile yok arasında kalmışım sanki,
Darmadağın olmuş duygularım.

Dedim ya bulmaca gibiyim,
Çözülmesi öyle zor, öyle zor ki,
Parçaları bile, bir araya getiremiyorum.
Bazen bir şarkının nağmelerine takılıp kalıyorum,
Bazen bir şiirin mısralarına,
Bazen de bir romanın hüzünlü satırlarına.

Bilmiyorum işte,
Anlamsız duygular içerisindeyim.
Bazen ateşler düşüyor yüreğime,
Bazen kan çağlıyor gözlerimden
Bazen de buz kesiyor tüm bedenim,
Donup kalıyorum olduğum yerde...

Ne yapacağımı bilmiyorum,
Çıkış yolumu, çoktan kaybettim artık,
Aklımda gitti benden, fikrimde,
Bir gülüşün kaldı, bir o bakışın,
Bir de hiç dilimden düşmeyen,
İsmin kaldı dudaklarımda,
İsmin kaldı dudaklarımda…

Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi