4
Yorum
11
Beğeni
4,8
Puan
258
Okunma
Seyret ki yaşamın gamla kasavet
Gönlünde bir umut koşmaya başlar
Karınca sürüsü olmaksa şayet
Mevsimler kendinden coşmaya başlar
Durur elbet kalbin ayağın elin
Dilinden dökülmez put olmuş dilin
Bir yaran var gelmez tımara halin
Kanın damarlardan taşmaya başlar
Vurur sonra nefes derinden son kez
Sıfıra düşürür ruhunu merkez
Bildiğin ne varsa üstünde enkaz
Bu hal insanlıktan şaşmaya başlar
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz