15
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
271
Okunma
Bu şiir, zamanın kıyısında unutulmuş bir duanın izini sürüyor. Her dizede, içsel bir arayışın sessiz yankısı; her imge, bir ukdenin gölgesinde kalan sevdanın hatırası. “Bir Ukde”, nehrin en sessiz yerinde bir çerağ arayan, rüzgârla fısıldaşan, kendine yabancı ama aşinaya yakın bir ruhun lirik yolculuğudur. Bu dizeler, hem mistik hem de mahrem bir iç sesle, okuyanı kendi suskunluklarına davet ediyor.
Gönlümün kıyısında
bir rüya çizgisi ki,
Sükûtla örülmüş,
zamansız bir iz gibi.
Ne vuslat ne firak,
arada bir sızı,
Gölgeyle konuşur,
ışığa küs bir sır gibi.
Kandil değil bu,
içimde yanan şey,
Bir harf düşmüş
dualardan,
eksik bir hece.
Yankılanır içimde,
ne ses ne çığlık,
Sadece bir sessizlik,
çölün en ince gecesinde.
Kirpiklerimden dökülen,
ne yaş ne yağmur,
Bir hatıra belki,
unutulmuş bir bahar.
Adını bilmediğim
bir halin eşiğinde,
Kendime yabancı,
sana hep aşina.
Bir çerağ ararım,
nehrin en sessiz selinde,
Küllerimle konuşururum,
rüzgârın unutulmuş dilinde.
Ey zamana sığmayan sevda,
Sen bir ukde gibi kal,
kalbimin en derin yerinde.
SEVGİ ŞAİRİ
5.0
100% (21)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
