Yüreğimden gönlüne dökülen şelaleden,
Ayrılığı doldurup, getirmeyi başardın.
Bütün güller kurudu, iz kalmadı laleden,
Viran olmuş tahtımda oturmayı başardın.

Cennetimde yangın var, alevim çok, duman yok.
Kül bulutu hülyamda mutluluğu uman yok.
Kurtulacak zaman yok. Sığınacak liman yok.
Bindiğimiz gemiyi batırmayı başardın.

Hüzünlerle dolusun, çiçek yüzün gülmedi.
Seni sevdim seveli sitem küpün dolmadı.
Sabır taşım kırıldı, aklım fikrim kalmadı,
Beni cinnet yurduna götürmeyi başardın.

Israrınla sarıldın, yalan yanlış sözüne,
Cennetimi çöl gördün, perde inmiş gözüne.
Viranemde bulduğun sana ait hazine,
Bitmez sanıp harcadın, bitirmeyi başardın.

Ben bir sevda bardağı, sen kırmızı şaraptın,
Aşka susuz çölümde gördüğüm son seraptın.
Hayalini mermer taş, gönlümü mezar yaptın,
Sevdamızı mezara yatırmayı başardın.

Mehmet Nacar