Yüzümdeki çizgiler, aklarımla yarışta.
Çetin bir mücadele içindeler bu ara.
Hayatla savaş bitti, huzur varmış barışta.
Hamdım pişirdi beni, dosttan gelen her yara.

Ata öğütlerine sadık bir yaşam sürdüm.
Elde avuçtakini, hep orta yere serdim.
Haksızlıklara karşı, bir ömür sınav verdim.
Başım dik, alnım aktı, olsa da bahtım kara.

Ne yaşadın, ne gördün, diye sorsalar bana.
İnsanlardan söz etmem, inanın değmez buna.
İnandım bu dünyanın, imtihan olduğuna.
Kırık kanatlarımla, boşluğu sara sara.

Hayvan, bitki, dağ, taşa, Hak’kın gözüyle baktım.
Elimden geldiğince, birer nişane taktım.
Suladım, imar ettim, yenilerini diktim.
Vicdanım rahat derim, göğsümü gere gere.

Hakkımı helâl ettim, hakkı bilen kullara.
Haksızlıklar içinde, Hak’kı bulan kullara.
Mazlum yüreklerine, akıp dolan kullara.
Ne yazdıysam bilin ki yaşayıp göre göre.

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)