Eylül çöküntüsü var gönül hanemde
Gelenler bir bir göç eyledi uzaklara
İbibikler, leylekler ve niceleri
Gittiler isimsiz yabancı diyarlara
Bir ben kaldım sonbaharla baş başa
Kokladığım çiçeklerde solup gitti
Yapraklar savrulup saçıldı rüzgarla...

Şöyle bir baktım gökyüzünün maviliğine
Arkasında dumanını bırakan uçaklar
Alıp götürdüler yar diye koklalanları
Çığlıklar inletirken gök kubbeyi
Terk edilmişlik korkusu sardı beni
Titredi gönül otağım, "ah" ile inledim...
"Eylül neden geldin sen" diye ağladım!.

Sokak lambaları fersiz yanar geceye
Dizlerde biten takatımla yürüdüm
Sokaklarda rüzgar ıslığı çağırırken yari
Gözlerim ufuklarda asılı kaldı
Sönmüş yıldızlar, bulutlar ardında ay
Bir baykuşun ötüşü yankılandı yanımda
Sararmış , bitkin bir dünya göründü hayalime...

Zafer Direniş
...

Tablo :Ressam Gültekin ÖZCAN hocamıza aittir.izni alınmıştır.