Nasıl sana ihtiyacım vardı
Nasıl kanıyorum şimdi sen yokken
Rüyalarımda seni görebiliyorum
Fakat o kadar yalnız uyanıyorum ki
Ve sabahın ilk ışıklarında
Huzurlu, sessiz bir geceden sonra
Kalbimi aldın götürdün uzaklara
Ben kalabilmiş olmanı dilerdim
Ruhum savruluşlarda şimdi ..
Ve ben, bana "mutlu" dedikleri mutluluğumdan da, "mutsuz" dedikleri
mutsuzluğumdan da, "deli" dedikleri deliliğimden de, "aşık" dedikleri
aşıklığımdan da, "yanlış dedikleri yanlışlarımdan da, "doğru"dedikleri
doğrularımdan da, "hata" dedikleri hatalarımdan da, "haklı" dedikleri
haklılığımdan da, haksızlığımdan da, ayrılığımdan da, "acı" dedikleri
acımdan da ve her duygumdan aslında, çoktan gitmiş oluyorum bana her
hangi bir isim takılmış ya da bulunmuş olduğunda... Tanımsız varlığımı
tanımlamaya çalışmak ne saçma!
ruhumu aldın yar..