İlkelerinle vardık, uygarlıklar çağına,
Kızıl gökte parlayan, güne ak nursun Ata’m.
Devrimleriyle gittik, huzurun kucağına,
Gözlerin şavkı aktı, içimde dursun Ata’m.

Türk milletine ümit, düşmana korku oldu,
Çizgisi cesaret ve inançlı huzur yoldu,
Dört yana sarmış düşman, pak düşüncen de soldu,
Gül bahçe olmuşsa şer, ilminle sursun Ata’m.

Duruş akarsu gibi, ak köpüklü bir ırmak,
İlk komutu sıfırdan yepyeni ordu kurmak,
İdeali “yurtta sulh, cihanda sulh” haykırmak,
Tarih emrinde şanlı, sen bize karsın Ata’m.

Uygarca yaşam adı, sevdamız cumhuriyet
Yarınlarıma atam izde doğdu hürriyet,
Kurtuluş şehitleri, kanla ödedi diyet,
Gül yüzünle cennette, kabrin şavk kursun Ata’m.

Umut, ışık aydınlık, ses oldu geleceğe,
Kor ateşten gül açtı, hep saldı geleceğe,
İlminde büyür nesil, pak kaldı geleceğe,
Kabrine koştum dövdüm dizi ne sorsun Ata’m.

Cepheden cephe koştu, büyüdü gözümüzde,
Sevgin hep yaşayacak, al bayrak özümüzde,
Milli duygu ateşledin, sulh gönül sözümüzde,
Hürriyet içe yaydın, sen gönle yarsın Ata’m

İlkeleri berrak su tertemiz hava çağlar,
Aydınlığın yüreğe, ay güneş ışık bağlar,
Bir adam tarifimdir, engin derya uç dağlar,
Uyudun şer dirildi, bize ne dersin Ata’m.


( DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR