MÂBEDİM

Düşmüşüm kutsal bir dava peşine.
Günleri ayları yılları yaktım.
Ne hayaller kurdum daldım düşüne.
Tüm maziyi eledim elek ettim.

Bayrak dedim, millet dedimde durdum.
Bazı zaman ağladım, bazen güldüm.
Kimi zamanlarda Yaşarken öldüm.
Hakk için yer altında kefen yırttım.

Gün oldu sustum,sabredip yutkundum.
Bazı şeyleri görüp çok tiksindim.
Ummadığım hiç, umduğuma küstüm.
Taşı yastık, toprağı yorgan yaptım.

Umutlarım yeşerirken söz aldım.
Sözler havada kaldı yalnız kaldım.
İhanet, beceri arası durdum.
Doğru karar verip üstünü çizdim.

Yaban bilir beni yarenler bilmez.
Bilseler bile işlerine gelmez.
Ne olmuş insana böyle olamaz.
Sabır köşeme onlarıda yazdım.

Çok yordular beni Bee, ne yazık ki.
Güven, güvenilmez nasıl kazıkki.
Tatlı olan oldu acı azıkki.
Yinede kızılcık şerbeti içtim.

MEHMET İNANKIL. 08.09.2025 Koçani