İçi çaşıt çarşı , egosu fazla.
İyiden bihaber, ara yok hazla.
Devamlı yol alır, metanik gazla.
İnsan neden kendisini över ki?.

Arada önemli bir şey yok iken.
Botu rahat, topukta yoksa diken.
Nadide eser yok, dikkati çeken.
İnsan neden kendisini över ki?.

Keçi keçi ile dağılır dağa.
Koyun koyun ile yürüyor bağa.
Sırtındaki kambur sanki bir bağa.
İnsan neden kendisini över ki?.

Karılır alfabe, cümleler bitik.
Cümlenin öznesi, tümleci yitik.
Anlam yok ,hep goygoy değildir etik.
İnsan neden kendisini över ki?..

Beyninde kurt olan takışlar gibi.
Köprüde yol kesip boyluyor dibi.
Gidi çirkin ördek, kuş konmaz gidi.
İnsan neden kendisini över ki?..

Elinde meşale , gerçeklere tut.
Kim ne diyor ki ne, düşünür angut.
Fıçıdan fırlamış , sanki bir barut.
İnsan neden kendisini över ki?..

Cebine toplamış çaydan taşları.
Sözüm ona atar yarar başları.
Hep yokuş yukarı, bir de haşarı.
İnsan neden kendisini över ki?.


Emine Balı Oğuz