0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
68
Okunma
Karanlık geceler, sessiz sokaklar,
Adını fısıldar soğuk duvarlar.
Bir yalnızlık çöker yüreğime,
Sensizliğin zehri akar içime.
Üşüyorum, ölüm gibi soğuk bir anda,
Donuyorum, kudretin sustuğu zamanda.
Ateş yaksam da ısınmaz ellerim,
Çünkü sensin, ruhumun tek nefesi.
Mezar taşları gibi ağır geceler,
Bir dua gibi yankılanır acılar.
Ölüm bile korkutmuyor artık,
Sensizlik kadar yakmaz hiçbir karanlık.
Üşüyorum, ölüm gibi soğuk bir anda,
Donuyorum, kudretin sustuğu zamanda.
Ateş yaksam da ısınmaz ellerim,
Çünkü sensin, ruhumun tek nefesi.
Kudretli bir ses yankılansa gökten,
Belki dönerdim kalbine yeniden.
Ama o gün gelmezse sevgilim,
Üşürüm sonsuza dek sensizliğimde.
