Çay Bardağım

Elimden düşmeyen nazlı yoldaşım,
Gönlümde sırdaşım, candan arkadaşım.
Her an gözümde, elimde, yanımda,
Mutluluğun sıcak bir yudum tadında.

Kirlenir zamanla, tozlanır camın,
Tıpkı kalbim gibi, geçer imtihanın.
Yıkanır, arınır, ışıldar yeniden,
İçimde umutlar filizlenirken.

Düşüp de kırıldın, içim sızladı,
Anılarla dolu bir köşe azaldı.
Yenisini alsam da her defasında,
O eski hatıralar saklı masamda.

Mutfakta bırakamam kirli seni,
Temiz ve berrak görmeli hep seni.
Rengin değişse de, şeklin başka olsa da,
Seninle içilen çay olur hep aynı tadda.

Ama işte, evde, yolda, her yerde,
Farklı bardaklarda, farklı ellerde.
Söyle, bu bir ihanet mi sana?
Sevdiğimin tek ve özel olması gerekmez mi bana?

Ey çay bardağım, sevgimde sadık,
Sensiz bir hayat olur mu artık?
Kırılmadan, solmadan, hep yanımda kal,
Sevdanla ısınsın bu yalnız masal.