Dağın yamacında o taştan taşa,
Sektiğim günleri unutamadım
Tarladan kökleri bir baştan başa
Söktüğüm günleri unutamadım.

Kapıldım hayatın acı seyrine
Bakışlarım dalıp gitti derine
Ekmeğime tuzu katık yerine
Ektiğim günleri unutamadım

Hayallerim bir bir soldu gül gibi
Canım dediklerim oldu el gibi
Baharda çağlayıp giden sel gibi
Aktığım günleri unutamadım

Kuş olup da konamadım dallara
Dertlerimi diyemedim kullara
Bir umut peşinde tozlu yollara
Çıktğım günleri unutamadım

Bağ bozumu yapar idik bastığı
Taşlar idi başımızın yastığı
Pamuk ipliğiyle kara lastiği
Diktiğim günleri unutamadım

Bayram geldi gülemedim el ile
Bir haber bekledim esen yel ile
Çorak tarlamızı kazma, bel ile
Ektiğim günleri unutamadım

Mutluluktu gönlümüzün dileği
Toprak idi yavrumuzun beleği
Gö z yaşıyla yıkadığım gömleği
Sıktığım günleri unutamadım

Cevapsızdı köyümüzün çağrısı
Unutulduk diye korktum doğrusu
Doktorsuz günlerce karın ağrısı
Çektiğim günleri unutamadım

Yoktu köyün okuyanı yazanı
Yollara düşerdik sabah ezanı
Şaşkınlıktan kaynattığım kazanı
Döktüğüm günleri unutamadım

Şimdi yaşasam da güller içinde
Adım söylense de diller içinde
Bayramda boynumu eller içinde
Büktüğüm günleri unutamadım

Yavrularım bunu böyle bileler
Beklerim bayramda çıkıp geleler
Onlar için binbir türlü çileler
Çektiğim günleri unutamadım

Kul Hakkıyım düştüm garip hallara
Derdimi söyledim dertsiz kullara
Her gün batımında çıkıp yollara
Baktığım günleri unutamadım.