Her cephe Türk’e tuzak, fokur fokur kaynıyor.
İçeride ihanet, dıştan zulüm durmuyor.
Vatan işgal altında , saray hesap sormuyor.
Bir avuç vatan sever, çare arayışında.

İstanbul’da Saraylı , koltuğunu kaptırmış.
İngilizler Saray’a istediğin yaptırmış.
Koltuk sevdalıları zincirleri taktırmış.
’’Yapılan icraattan dönün’’ yalvarışında.

İstanbul ablukada ,İzmir’de Yunan zulmü.
Kurtuluş amacıyla, cepheye koşmak zûl mü?
Vatan savunanların, dışlanması makul mü?.
En savunmasız bile özgürlük telâşında.

Camilerde okunur Padişah’ın fermanı.
Emre asî olanın , bulunmazmış dermanı.
Vatan elden kayarken, manda imiş son kanı.
Vatanı savunanlar , pür dirsek temasında.

Ordu terhis edilmiş, silahsız babayiğit.
Postane göz altında, eller tutamaz divit.
Gök yüzü gri bulut, artık tutmuyor çivit.
Düşmanlar müdafayı kırmanın çabasında.

Doğu Ermenilerden bitap düşmüş yanıyor.
Güney Fransız zulmü, için için kanıyor.
Kara Deniz Rumlardan nasibini alıyor.
Zafer yürüyüşünde, uygun adım ileri.


Emine Balı Oğuz.