Kerîm olan Allah bir yerden verir,
Rahîm olan Allah acır kuluna.
Sen yeter ki iste O’ndan, elverir,
Rahîm olan Allah acır kuluna.

Settar’dır O, örter pek çok hatâyı,
Yumurta canlanır O’nun emriyle.
Kanatlı kuş olur, gezer semâyı,
Hikmetinde olmaz tuzak ve hiyle.

Kutupta yaşatır türlü canlıyı,
Ottan et, süt verir mağrur insana,
Ayırmaz yansızı ve de yanlıyı,
İster ye, ister iç sen kana kana.

O’na bir gidersen sana on gelir,
Siler günahını Tevvâb adıyla.
Kulluk gösterenler O’nda yücelir,
Bir ömrü yaşarlar ağız tadıyla.

Kanun koymuş Rab’bim insanlar için,
Şartlarını ayrı ayrı kodlamış.
Kodları belleyip, doğruyu seçin,
Tümünü ibâdet diye adlamış.

İbâdet düzendir toplumdan yana,
Âbid toplumuna düzgün aynadır.
Oku! Bilgiyle dol; vay aldanana,
Sonra baş seçtiğin, seni oynatır...

22.1o.2017
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan